Christadelphia

In het drukke leven is het goed een moment van stilte te vinden. Een Ogenblik waar je je afzonderd van de wereld. Even de samenleving laat voor wat ze is en je richt naar de Schepper van dit alles rondom jou.

Alleen denken aan God. De vraag wat anderen vinden, moet je helemaal niet toelaten. Laat hen denken. En soms kan je een voorbeeld nemen aan moslims die zich er niet aan storen om aan een tankstation of parking langs de autostrade toch ook tijd vrij te maken voor hun gebed. Naast hun auto zie je ze dan neerknielen. Zelfs in groep durven zij zich in het openbaar aan het gebed wagen.

Samen bidden is mooi, maar niet altijd makkelijk. De kunst is om God voor ogen te houden tijdens je gebed. Je denkt al snel: wat vindt die ander van mijn bidkunsten? Soms kijkt men in groep uit naar reacties of instemmende geluiden. Als je samen bidt, moet je dan ook met de anderen meebidden? Of brengt ieder onafhankelijk zijn gebed?

Men kan natuurlijk tegelijkertijd verschillende gebeden in stilte bidden, maar men kan ook eenieder zijn gebed laten uitspreken en aanhoren.

Samen bidden is eigenlijk heel intiem. Als je samen bidt, word je één van geest. Waar anders spreek je in gedachten iemands woorden mee alsof het je eigen woorden zijn? Kan je in zijn woorden komen? Kan je ermee instemmen? Kan je ze eigen maken? Je kruipt in iemands huid en praat mee uit zijn hart. Gebed is een volstrekt unieke en mystieke ervaring die ongelovigen niet kennen. Het moet de intieme dialoog zijn tussen jou en je Schepper.

Het is tot je Vader dat je regelmatig moet spreken en voor wie jij tijd moet vinden elk moment van de dag.